Οι διαρροϊκές κενώσεις μπορεί να συνοδεύονται από μετεωρισμό, κοιλιακό άλγος, πυρετό, απώλεια αίματος από το ορθό, ναυτία, έμετο, απώλεια βάρους.
Ανάλογα με τη διάρκεια, η διάρροια χαρακτηρίζεται ως εξής:
- Οξεία όταν έχει διάρκεια έως 14 ημέρες. Οι περισσότερες περιπτώσεις οξείας διάρροιας οφείλονται σε λοιμώξεις και είναι αυτοπεριοριζόμενες κατά κανόνα.
- Εμμένουσα όταν έχει διάρκεια 15-30 ημέρες
- Χρόνια όταν έχει διάρκεια >30 ημέρες
Η διάρροια είναι σύμπτωμα διάφορων νοσημάτων σχετιζόμενων με το πεπτικό. Μερικά συχνά αίτια είναι τα εξής:
- Βακτηριακή, ιογενής ή παρασιτική λοίμωξη
- Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου
- Θυρεοειδοπάθεια
- Σακχαρώδης διαβήτης
- Φάρμακα
- Τροφική αλλεργία, δυσανεξία στη λακτόζη, κοιλιοκάκη
- Φλεγμονώδης εντεροπάθεια (ελκώδης κολίτιδα, ν. Crohn).
Πότε πρέπει να απευθυνθούμε στον γαστρεντερολόγο;
Αυτό πρέπει να συμβεί όταν:
- Τα συμπτώματα δεν βελτιώνονται μετά από 48 ώρες
- Όταν παρατηρούνται συχνές υποτροπές
- Υπάρχουν περισσότερες από 6 υδαρείς κενώσεις (διάρροια σαν νερό) μέσα σε 24 ώρες
- Υπάρχουν πολλές μικρές κενώσεις με αίμα ή βλέννα
- Η διάρροια έχει χρώμα μαύρο σαν πίσσα ή παρουσία αίματος
- Διαπιστώνεται πυρετός πάνω από 38°C
- Υπάρχει έντονος πόνος στην κοιλιά
- Η ηλικία είναι πάνω από 70 ετών
- Η διάρροια εμφανίσθηκε μετά τη λήψη αντιβιοτικών
- Ο οργανισμός έχει χάσει πολύ νερό (αφυδάτωση), η οποία μπορεί να εκδηλωθεί με αίσθημα κόπωσης, δίψα, ξηροστομία, κράμπες, ζάλη, σύγχυση, ούρα με έντονο κίτρινο χρώμα και μειωμένη ούρηση για 5 ώρες και πάνω.
Συνήθως η διάρροια υποχωρεί μετά από 2-3 ημέρες με διαιτητικές τροποποιήσεις, προβιοτικά και ήπια σύγχρονα αντιδιαρροϊκά φάρμακα. Όταν όμως υπάρχει υποκείμενο νόσημα χρειάζεται κλινικοεργαστηριακή διερεύνηση και εξατομικευμένη θεραπεία.